you don’t know jack

Piszę na świeżo, więc odczepcie się od błędów. ;)

OK: you don’t know jack – you don’t know shit about life and death!

When a patient in agony dies, then a doctor's true calling implies... he should do what is best at the patient's request... for humane, quick and painless demise.

Absolutna prawda i jakże piękne zastosowanie przysięgi Hipokratesa.

Film fantastyczny i należy go obejrzeć – niezależnie od przekonań (udostępnię na Dropbox po zgłoszeniu prośby na priv).

A teraz... po kolei:

1) Boję się że film zrobił więcej złego niż dobrego. Serio. Jeżeli ja – orędowniczka eutanazji – mam opory, to znaczy że coś jest nie tak. Co mnie bolało to główna postać: staruch z demencją, który porywa się wariacko i chce sprzedać swoją krucjatę Don Quijote. Serio tak to widzę. A szkoda.

2) Eutanazja tak – ale nie w sposób jaki była przedstawiona. No kurczę – kobitka z MS albo chłopek sparaliżowany tylko do połowy niech sami się zabiją jeśli tak bardzo chcą (głowa w piekarnik na przykład), Dżizas! Naciągactwo nie pomaga sprawie!

3) Płakałam mocno bo poruszyły mnie bardzo fragmenty o ludziach naprawdę chorych ciężko, cierpiących niemiłosiernie katusze (rozumiem dokładnie, a jeżeli ktoś nie, to proponuję zasmakować ataku nerkowego – chodzi się po ścianach i gryzie własne palce; mam na to świadka, ehhhh) dzień w dzień, w każdej minucie życia. I absolutnie popieram eutanazję w takich przypadkach.

4) Potwornie mi się nie podobała jedna scena i odrzuciła mnie od just cause kompletnie: kiedy umierający musiał mieć założoną kratkę ofoliowaną na głowę. Pliiiz! Eutanazja to ma być śmierć na naszych warunkach, with dignity, po to ją robimy – no kurczę, jaka to niby godna śmierć w głupiej folijce bo doktorek oszczędza na gazie??? Mocne zniesmaczenie miałam...

5) Lekarz jak Dr Kevorkian to nie psycholog/psychiatra. Ja wiem że niby starał się zrozumieć i w ogóle, ale uważam że nie zawsze miał kompetencje by dokonać informed choice (za poduszczeniem pacjenta). Depresja jest chorobą. Zwyczajną. Może dotknąć każdego, a niełatwo ją zdiagnozować lub odróżnić zwyczajnego doła od absolutnego zdecydowania na śmierć. Jest wiele odcieni szarości. Dlatego lekarz-klinicysta nie powinien sam podejmować decyzji czy pomóc pacjentowi umrzeć czy nie.

To tyle ode mnie.

Oczywiście jestem ZA eutanazją – w sposób logicznie uregulowany. :)

Pozostawiam Was z dwoma cytatami z filmu (jeden lekko mi się skojarzył z zakłamaniem dotyczącym animal testing i leków, ale to moje skrzywienie):

- What do you say to people saying “Doctor Kevorkian, you are playing God”?

- I say to them “So what?” When a doctor gives you a pill, he’s playing God. Because he’s interfering with your natural process. All doctors believe they’re God. They shouldn’t but they do.

So, if you’re unconscious, they have the right to turn off the feeding tube and let you die. But if you’re conscious and rational and begging for the assistance to be allowed to die – we refuse. Why is it possible that a mentally competent adult does not have a right to look a doctor in the eye and say “I’ve had enough. I can’t endure any more pain. Help me.”