Życie Podziemne

Nie pamiętam jak się nam specyficznie o tym zgadało (bo tematyka ogólnie, wiadomo), ale faktem jest że Osobnik P-R pożyczył mi książkę, która jak się dobrze domyślał mi się spodoba. Przeczytałam ją w jeden wieczór/noc, od deski do deski. Po prostu połknęłam ją (all pun intended!). Brilliant! Tytuł brzmi „Życie Podziemne Mężczyzny”, autor: Michał Wojciechowicz pseudo Pistolet. Dzieło o perypetiach mężczyzny, excesach seksualnych i sytuacjach z tym związanych. Od pierwszego zdania była to love-hate relationship. W 75% śmiałam się do łez i świetnie bawiłam. Ale w 25% szlag mnie trafiał na teksty, miałam ochotę kląć w żywe kamienie Szowinistę, wyjść na balkon i pyrgnąć dzieło jak piłkę od palanta na zajęciach WFu w szkole (czego zrobić nie mogłam, bo książkę zwrócić muszę – jedyny egzemplarz P-R, dodatkowo stare wydanie w tej cudownej okładce).

Recenzji nie czytałam, tylko przeskanowałam pobieżnie, i zauważyłam że są skrajnie różne. Ogólnie bulwers jest na dwie rzeczy: dosadne, wręcz wulgarne słownictwo oraz tematykę/przekaz. Mnie osobiście żadne z powyższych nie przeszkadzało, więc nie wiem o co krzyk. Nie, zaraz, wróć, przeszkadzało mi słownictwo – ale inaczej niż recenzentom. Zwyczajnie nie cierpię gdy facet szczebiocze „moje kochanie, cudowna pupeńka, śliczne nóżynki, słodka pipeczka, moja Mysia-Pysia chce tego...”. Ło matko! Nienawidzę! Jak możesz człowieku tak gaworzyć jak do przedszkolaka, szczególnie gdy masz pod sobą Kobietę, z którą uprawiasz sex! Poza tym, nie miałam żadnych większych wstrętów. Inni też nie powinni, bo po odsianiu wszystkich wulgaryzmów i dosadnej stylistyki, co pozostaje to zbiór śmiesznych i/lub erotycznych skeczy z życia wziętych.

Nie wiem czy książkę czytaliście czy nie. Ja zwyczajnie chcę dodać swoją opinię na jej temat, bo świeża jeszcze w systemie. Nie mam żadnego problemu z całokształtem – akceptuję i wierzę twierdzeniu Autora, gdy deklaruje o sobie że jest Ch*jem tak jak każdy inny Mężczyzna. To prawda. Jak dla mnie On jest Ch*jem na potęgę. To Człowiek, który ma problemy z emocjonalnym zaangażowaniem się. Dlatego „dyma” na prawo i lewo co tylko ma dwie nogi, dwa cycki i oddycha. Może to wynika z jakiś kompleksów, z wewnętrznej niepewności samego siebie, może nie potrafi zaryzykować całkowitego oddania się jednej osobie w obawie przed zupełnym uzależnieniem od Niej. No więc ten człowiek, na zasadzie self‑destructive „i tak się posypie, więc temu dopomogę”, inicjuje całą serię dłuższych (4 lata) lub krótszych (kilkanaście minut) przygód sexualnych. Ale... tworzy sobie wokół tego całą ideologię, którą sprzedaje w książce – a pisząc o tym przy okazji chwali się swoimi zasobami naturalnymi, po wielokroć porównując rozmiar swojego „ptaka” do dużej puszki piwa. Ot taki biedny, zagubiony wanker (ahhh, tak, masturbuje się On często!), do którego jednak czuje się nieprzepartą sympatię czytając. A co mnie zupełnie rozczuliło? Że jak biedny chłopczyna był rozżalony, gdy odkrył, że Kobiety też potrafią grać w tę grę: „... kupiłem na stacji dzisiejsze Wprost: ‘Nowe pokolenie kobiet dopełnia rewolucji seksualnej, jaką pod koniec lat 60-tych zapoczątkowały ich matki. Są one jeszcze bardziej wyzwolone seksualnie i coraz częściej przejmują inicjatywę w kontaktach z mężczyznami.’ (...) Dlaczego tak się rozeźliłem? Boże! Wy naprawdę wygrywacie!!! Wszędzie tylko, kurwa, Wy! I nawet przywłaszczacie sobie Nasze Chujostwo, chociaż TO jest nasze! A nie Wasze!!!”. No się regularnie wzruszyłam.

W skrócie, o czym książka traktuje (słowami Autora zaczerpniętymi z lektury, więc się proszę nie gorszyć na mnie, i tylko czasami z moim dopiskiem):

1. Każdy Mężczyzna to Ch*j. Nie ma złych i dobrych – wszyscy są tacy sami: Ch*je. A który twierdzi inaczej, to kłamie. Bo Mężczyźni kłamią 24/7 na potrzeby Kobiet, przedstawiając im wieczny seans kinowy.

2. Każdy Mężczyzna myśli ch*jem (vel ptakiem albo ptaszkiem).

3. Kobiety dzielą się na Żony, z którymi się jest dla spokoju ogniska domowego i dla dzieci, oraz na Suki (zaś wśród nich crème de la crème, czyli Prze-Suki), z którymi się jest dla sexu. Żonę zdradza się ze stałą Sunią. Sunię też się zdradza – z innymi Sukami.

4. Mężczyzny nic tak nie podnieca jak myśl o tym, że jego Żona lub Suczka są „dymane” przez innego faceta (najlepiej przez przyjaciela) – a także przyglądanie się temu i/lub partycypowanie na zasadzie dwoje to para, troje to zabawa.

5. „Gdy mężczyzna mówi do kobiety KOCHAM CIĘ, to znaczy, że chce ją dymać albo dziękuje jej za dzieci. I nic więcej.”

6. (Potwierdzenie wniosku prywatnego): mężczyźni mają atawistyczną potrzebę dominacji, dlatego tak bardzo lubią brać Kobietę od tyłu i popadają w extazę gdy mają robiony blow job.

7. Kobiety słuchają, Mężczyźni patrzą. Szczególnie przy pierwszym spotkaniu. Ale potem w sumie też.

8. „... jeżeli metro kojarzy ci się jedynie z czymś, co przerzuci cię od jednej kobiety do drugiej, a w tym czasie przy okazji możesz poderwać albo przynajmniej musnąć swoim kutasem inną kobietę, to znaczy, że twój świat rzeczywiście opiera się na dupach... – H. Miller”

9. „Z Darni (żoną – przyp. D.) dysktujemy o tym czy owamtym, co nas interesuje. (...) A ciebie nie interesuje to, co mnie interesuje i dlatego jest między nami tak chujowo. Rozumiesz? (...)

Prawda była jeszcze bardziej banalna. Sary (kochanki, przyp. D.) po prostu nic nie kręci, bo nie ma  żadnych, ale to żadnych zainteresowań. Jakichkolwiek. No może oprócz koloru firanek i obrusów.” (Sarę rzucił, do Darni wrócił – przyp. D.)

10. „Dla mnie najważniejsze jest czy BIERZESZ czy DAJESZ. Jeśli dotykasz czyjegoś ramienia i BIERZESZ, to jest to obleśnie obrzydliwe wykorzystywanie. Lecz jeśli dotykasz tego samego ramienia i DAJESZ (ciepło, akceptację, niekiedy przyjaźń, niekiedy miłość, ale w każdym wypadku zrozumienie) to jest OK.”

Cóż mogę więcej napisać? Czytelniczki mnie pewno za to przeklną, a Czytelnicy się zdziwią i zaczną powątpiewać w moją kobiecą naturę, ale... książka bardzo mi się podobała. Oczywiście, de gustibus non est disputandum. :)